การเกิดรอยแตกร้าวร้อนหลังจากการเชื่อมเหล็ก Austenitic stainless

       การเกิดรอยแตกร้าวร้อนของเนื้อแนวเชื่อมส่วนใหญ่มักเกิดขึ้นกับเนื้อแนวเชื่อมเหล็ก Austenitic stainless ซึ่งจะเกิดขึ้นตามขอบเกรนของโครงสร้างออสเทนไนต์ หรือขอบเขตของผลึกรูปเข็มที่อุณหภูมิสูง ขณะที่เนื้อแนวเชื่อมเปลี่ยนจากของแข็งเป็นของเหลว วิธีป้องกันไม่ให้เกิดรอยแตกร้าวร้อนที่ได้ผลดีที่สุดคือ การเพิ่มเปอร์เซ็นต์เฟอร์ไรต์ ที่แน่นอนลงไปในเนื้อแนวเชื่อม ด้วยวิธีการเติมจากลวดเชื่อม ปกติแล้วลวดเชื่อม เบอร์ 308, 316 และ 347 จะยอมให้โครงสร้างเฟอร์ไรต์ตกตะกอนในเนื้อแนวเชื่อม (พิจารณาภาพโครงสร้างประกอบ) ซึ่งสามารถป้องกันการเกิดรอยร้าวร้อนอย่างได้ผล เมื่อใช้กรรมวิธีการเชื่อมด้วยขบวนการธรรมดา การมีโครงสร้างเฟอร์ไรต์ในเนื้อแนวเชื่อมจะช่วยเพิ่มความสามารถในการป้องกันการเกิดรอยแตกร้าวร้อนได้ แต่ในทางกลับกัน การมีโครงสร้างเฟอร์ไรต์ในเนื้อแนวเชื่อมมากเกินไปจะส่งผลกระทบต่อความต้านทานการกัดกร่อน และทำให้คุณสมบัติเชิงกลเปลี่ยนแปลงไปได้ ด้วยเหตุนี้การควบคุมปริมาณเปอร์เซ็นต์เฟอร์ไรต์ในเนื้อแนวเชื่อมจึงเป็นเรื่องที่สำคัญ จะต้องมีไม่มากหรือน้อยจนเกินไป